Stutt yfirlit um allt en þó aðallega ekki neitt!

Okkur er ekki ætlað að blogga... andagiftarleysið sem grípur um sig í heilahvelum vorum er vér setjumst fyrir framan tölvuskjáinn minnir óhuggulega á hinn eilífa samferðamann ritgerðaskrifa, andlegu eyðimörkina. Hugur okkar tæmist hraðar en höfuð unglingsdrengs sem stendur frammi fyrir Megan Fox á baðfötunum... 

Allavega helst í fréttum:

- Við erum sumsé komnar með íbúð, jey! Nálægt okkar faculty (filosofia y letras) og þar sem herbergisfélagarnir fóru til Írlands núna um helgina þá er Nína loks komin með herbergi sem er osum (Halla allavega ræður sér ekki fyrir kæti)

- Síðasta sunnudeg var haldin fiesta uppi í Sacramonte, sem er hverfi efst uppi í Granada þar sem búa mikið af sígaunum. Þar er fullt af hellum bæði sem fólk býr í og sem eru notaðir sem flamencobarir eða álíka. Við höfum ekki hugmynd af hvaða tilefni þessi hátíð var haldin... en þar var allavega dansað flamenco! (og hver þarf svosem ástæðu til að halda fiestu?). Þarna var fjöldi fólks, matur og stuð, við fórum ásamt herbergisfélögum okkar og fleira erasmus fólki og það var mjög gaman. Sólin mætti líka og var hress, jafnvel einum of hress allavega urðum við heimskautabúar að lúta í lægra haldi fyrir henni og forða okkur heim á endanum (note to self: ekki freista þess að fara í chicken við sólina, þú munt ekki vinna hvíti maður!)

- Svo erum við bara búnar að vera að tjilla í sólinni, túristast, hanga niðri í bæ, fara í teiti, tapas og fagna próflokum (annarra). Í millitíðinni þykjumst við svo læra spænsku. 

- Við erum líka búnar að fara í ófáa epíska verslunarleiðangra (ath. ekki skemmtilega verslunarleiðangra heldur stórmarkaðaleiðindi...) þar sem við erum svo vandræðalega útlendingslegar að það hálfa væri nóg. Hápunkturinn var samt án efa þegar við fundum hrökkbrauð í Mercadona, við erum ekki frá því að við höfum stigið nettan gleðidans! Það hrökkbrauð guldum við þó dýrum dómum, ekki aðeins var það á uppsprengdu verði heldur státar Mercadona á því allra mest pirrandi auglýsingastefi sem við höfum nokkru sinni kynnst og það hreiðraði um sig í aumum heilabúum okkar næstu daga :(   

     

                                 ,,mercadona, mercadooona"

- Skólinn byrjar ekki fyrr en 21. febrúar en á morgun byrjar svona oriention vika fyrir okkur erasmus hyskið þar sem við verðum sett inn í fyrirkomulagið og skólaumhverfið. Við erum eiginlega orðnar vandræðalega spenntar fyrir því að byrja enda erfitt að þurfa að þola að lesa hverskyns lærdómsstatusa hjá íslenskum skólafélögum okkar (djók?). Það verður spennandi að sjá hvort við lifum af mannfræðikenningar á spænsku...

- Höllu var farið að leiðast í sólbaði á tímabili þannig að hún lýsti sturtuklefanum okkar heilögu stríði á hendur og hefur nú eytt þar drjúgum tíma (og meirihlutanum af eldhúsáhöldum okkar) og farið, í orðsins fyllstu merkingu, hamförum. Þvílíkur hefur berserksgangurinn í henni verið að hún hefur rifið sturtudyrnar úr ekki einu sinni heldur tvisvar og púslað þeim saman aftur á alla mögulega (og ómögulega) vegu. Hún naut ,,hjálpar" Nínu á tíðum þegar sú síðarnefnda tók sér sólarpásu af krabbameins- og freknufjöldafarslegum ástæðum. 

Það er þó almennt álit manna að þetta heilaga stríð Höllu sé ekkert annað en svívirðileg yfirhylming til að komast hjá því að blogga...

Endilega skiljiði eftir komment elsku fólk! Þá kannski fer Halla úr sturtunni og í bloggið!

Ykkar einlægur, Franco (einnig þekktur undir hinu örlítið kvenlegra dulnefni Nína)

Rammviltumst pínulítið á leiðinni í og úr partý í Albacín hverfinu, hér hefur einhver óprúttinn aðili komið fyrir merkilega löngum stiga niður sem endar svo bara í einhverjum mini útsýnispalli (sést kannski ekki vel á þessari mynd en vér væntumst samúðar engu að síður!)

Gítarpartý hvað?! Samkoman fær ekki titilinn partý fyrr en Stjáni saxafón er mættur á svæðið (úr prófloka/afmælispartý hjá nokkrum erasmus nemum)

Halla sýnir yfirbuðafyrirsætutakta sem bæta þónokkuð fyrir Mr. Blurrycam sem virðist vera sérgrein myndatökumannsins!

Masterar spænsku!

Working title...

Jæja jæja eru ekki að verða komin ca 10 ár síðan blogg voru kúl? Fer þetta ekki að verða komið í hring? Allavega þá látum við nú undan hópþrýstingi og ætlum að blogga svona af og til, eða byrjum allavega (hætta ekki allir að lesa eftir fyrstu tvö bloggin hvort eð er?).

Skemmtið ykkur vel.

Á leiðinni til Spánar millilentum við á Schiphol flugvelli, því miður höfðum við ekki tíma til að skoða Amsterdam en bættum okkur það upp með því að taka mini-maraþon um flugvöllinn sem félst í því að labba ófáum sinnum fram og til baka frá check in-inu og fríhöfninni (þar sem okkar flugfélag var að sjálfsögðu staðsett lang innst) bæði með farangri og svo bara með handfarangri.

Gríðarlega ferskar á Schiphol

 Til að hita upp á milli þessara langhlaupa tókum við ca skrilljón hringi um fríhöfnina og spreyttum okkur meira að segja á smá víðavangshlaupi (já eða göngu) á gangstéttinni fyrir utan flugstöðina.

Eftir á að hyggja hefðum við kannski bara átt að dúlla okkur á þessu hjóli í staðinn fyrir að þeytast í fullkomnu tilgangsleysi um alla flugstöðina ... en hey það geta ekki allir verið gordjöss

 Sómafélagið Easy Jet hefur líklegast viljað styrkja þennan nýfundna íþróttanda okkar en það lagði sitt að mörkum með því að setja nákvæmlega engar upplýsingar um að hvaða hliði við ættum að fara að. Við vorum allavega orðnar þvílíkt þrekaðar þegar við loks komum til Barcelona þar sem Stebba tók á móti okkur með dýrindis súpu. Þær Halla tóku svo til við að leita að almennilegum link til að horfa á handboltan og Nína tók til við að deyja hægt og rólega úr hálsbólgu, hausverk og hita, verkefni sem átti eftir að taka næstu daga!


Fyrsta deginum var því miður ekki eytt í að skoða borgina þar sem Nína lá í rúminu allan daginn. Halla og Stebba gátu þó skroppið á kaffihús þegar Stebba var ekki í skólanum og virt fyrir sér mannlífið þar. Þær fóru svo í allar búðir sem þær sáu í leit að engifer og chili til að nota í töfraseiði handa Nínu. Á endanum fannst svo chilimauk (í mexíkóskri búð, að sjálfsögðu) en enginn engifer. Halla komst svo að því að í Barcelona er hvergi hægt að kaupa bláber eða hnetusmjör og fékk þar með fyrsta menningarsjokk ferðarinnar. Á meðan virti Nína fyrir sér heillandi samspil ljós og skugga í loftinu í gestaherberginu heima hjá Stebbu.

Í skuggamynd lítillar peru má finna allan heimsins sannleika ... 

            

Á öðrum deginum nennti Nína ekki að vera veik lengur svo við fórum að skoða Gaudi garðinn sem er þarna rétt hjá íbúðinni, en mjög hátt uppi í miklum bratta. Sem betur fer eru Spánverjar, þessar elskur, búnir að koma fyrir rúllustigum mestmegnið af leiðinni sem er ekkert annað en gargandi snilld! Veðrið var eins og á fínum íslenskum sumardegi. Svo kíktum við á Sagrada Familia og rétt snöggvast á römbluna.

Álíka hress bara

Efst uppi í Gaudi garðinum, Halla lætur sig falla inn í túristahópinn

            Um kvöldið horfðum á leikinn á netinu með tilheyrandi hökti og engri leiklýsingu (okkur fannst ekki alveg nógu spennandi að hlusta á lýsinguna á rás 2 sem var ca 20 sek á undan). Þar sem við unnum gat kvöldið haldið áfram og við kíktum út að hitta skólafélaga Stebbu á bar í nágrenninu sem var fjör. Þar er móðins að fá könnu af bjór og svo skotglös með.

-Ekki þótti við hæfi að hafa hér meðfylgjandi myndir-

            Fyrstu tveir dagarnir í Granada fóru svo ekki í neitt hjá Nínu sem lá veik uppi á hosteli og hóstaði úr sér líftóruna. Þetta hostel var eðall, agnarsmátt herbergi með áfastri reikingarlykt og nánast engri kyndingu staðsett uppi á fjórðu hæð í lyftulausu húsi með snarbröttum hringstigum. En á meðan  el Niño lá eins og skata hljóp Halla um upp og niður eins og antílópa að skoða bæinn, hafa samband varðandi íbúðir (sem var bara hægt í lobbýinu þar sem nettengingin var) og redda verkjatöflum. En á Sunnudaginn gátum við þó loks farið og kíkt á íbúðir og þá skiptum við líka yfir á einnar stjörnu hótel (maður er soddan lúxusdýr!). Þannig að nú þarf maður að minnsta kosti ekki að hafa áhyggjur af því að verða veikur í sínu eigin herbergi (vei!).

Bravó Hostel Duquesa!

Okkur lýst rosa vel á það sem við höfum séð af Granada hingað til, mjög sæt og skemmtileg borg. Fólkið rosalega vinalegt og til í að hjálpa. Veðrið hefur þó ekki leikið við okkur í síðustu viku var víst 18 stiga hiti og sól og fólk að gera sér ferð á ströndina. Þegar við komum var að vísu glampandi sól en á sunnudaginn snjóaði! Í fyrsta skipti í allavega 3 ár samkvæmt strák sem við vorum að skoða íbúð hjá (heppin við!). Veðurguðirnir bættu það þó svolítið upp í dag með því að gefa okkur smá sólarglætu sem var afskaplega vel þegin. Við fórum á sunnudagskvöldið og fengum okkur Tapas í skemmtilegri götu hérna og í dag tókum við svaka kraftgöngu um gamla Arabahverfið Albaicín sem var osum! 

Fyrsta Tapas ferðarinnar og mojito með sítrónu, afhverju? jú því gulur fer með öllu (virðist allavega vera mottóið á Spáni)

Alhambra og Alhambra = Schnild!

Sjálfsmyndatökuhæfileikar í lágmarki

           

Nú sitjum við uppi á hótelherbergi og skálum í ódýrasta hvítvíninu sem við fundum (0,69 evrur!!!), í plastglösum. En það er allt í lagi því við erum að skola því niður með bestu jarðaberjum sem við höfum smakkað! Amminamminammi.

Við elskum þessar tröppur...

Gulu sokkabuxurnar að gera góða hluti

Halla eitthvað að reyna að vera artý ... hugsanlega emo samt

Mynd af manneskju að taka mynd, klassi

Við vonum að þetta hafi svalað forvitni ykkar eitthvað,

Hasta Luego!

Nína og Halla

Nördamynd dagsins, ef vel er að gáð má lesa ástarbréf frá Júlíusi nokkrum til ástkærrar Línu sinnar (á þýsku!) snilldar smáatriði í setti af mini skrifstofu :D